Treści stałe

POŁOŻENIE GMINY ŁĄCZNA

Gmina Łączna od zachodu graniczy z gminami Zagnańsk i Bliżyn, od północy z miastem Suchedniów, od wschodu sąsiaduje z gminami Suchedniów i Bodzentyn, a od południa z gminą Masłów. W obecnie wprowadzanym podziale administracyjnym kraju obszar gminy włączony został w obręb powiatu Skarżysko-Kamienna, w województwie świętokrzyskim. Gmina licząca ok. 5,4 tyś. mieszkańców obejmuje obszar 62 km2. W skład gminy wchodzi 13 sołectw: Czerwona Górka, Gózd, Jęgrzna, Kamionki, Klonów, Łączna, Osełków, Podłazie, Podzagnańszcze, Występa, Zagórze, Zalezianka, Zaskale.

CHARAKTERYSTYKA
Gmina Łączna położona jest w południowej części powiatu skarżyskiego obejmując Pasmo Klonowskie Gór Świętokrzyskich. Zajmuje obszar o urozmaiconej rzeźbie terenu z dużym udziałem lasów 57,7 proc. Najważniejszymi bogactwami naturalnymi gminy są piaskowce kwarcytowe i lasy. Występuje tutaj jedyne w kraju złoże kopaliny krzemionkowej. Rozdrobnione rolnictwo, o przeciętnym areale nie przekraczającym 2,7 ha nie sprzyja intensywnej produkcji rolnej. Gwarantuje jednak zachowanie w niezmienionej formie charakterystycznych cech krajobrazu w postaci malowniczych pól poprzeplatanych miedzami i kępami drzew. Są one ostoją dla chronionych oraz pożytecznych zwierząt, ptaków i owadów. Stwarza także dogodne warunki dla rozwoju rolnictwa biodynamicznego (czystego ekologicznie) i agroturystyki.

DULĘBA
Na początku XIX wieku osada w pobliżu wsi Ostojów znana jako Dulęba Młyn, z jednym domem. Istniał tu w pierwszej połowie XIX wieku młyn wodny zbożowy o drewnianej konstrukcji szkieletowej z napędem (do 1920 r. na koło podsiębierne, później na turbinę) wzniesiony na rzece Kamionce. Przemiał wykonywany był na jedno złożenie kamieni młyńskich.

GÓZD
Wieś Gózd na początku XIX wieku liczyła 30 domów. Kilka metrów od szkoły pod trasą krajową "7" znajduje się przepust wodny wybudowany w XIX wieku przy pierwotnym wytaczaniu drogi Warszawa-Kraków. Przy wylocie otwory są zwężone poprzez betonowe kręgi. W środku przepustu widać konstrukcję z miejscowych bloków piaskowca. Przepust pierwotnie przy węższej drodze służył zarówno jako odprowadzenie wody i szlak przeprowadzania zwierząt gospodarskich pod nasypem drogi. Na obszarze miejscowości Łączna, gdzie trasa musiała być posadowiona na nasypach zachowało się kilka takich przepustów - w części wejściowej przebudowane.

OSEŁKÓW
Część wsi Ostojów, w której znajdowało się ujęcie wody na bezimiennym dopływie Kamionki. Posiadało spiętrzenia zapasowej wody dla zakładów wodnych położonych niżej, na rzece Kamionce - pochodzące z I połowy XIX w. Wieś liczyła w tym czasie 19 domów.

OSIECZNO
Starym nasypem kolejki wąskotorowej z leśnej polany Kruk można dotrzeć do Leśnictwa Osieczno (oddział 58) gdzie w Lasach Państwowych administrowanych przez Nadleśnictwo Suchedniów rośnie objęty ochroną pomnikową cis pospolity. Ochroną objęto drzewo z gatunku prawie zupełnie wytępionego z polskich lasów, dlatego też i jego rozmiary nie należą do imponujących: obwód w pierśnicy 28 cm (średnica około 9 cm) zaś wysokość około 5 m. Drzewo znajduje się po prawej stronie nasypu kolejki w oddaleniu 50 m od niej, dlatego trudno je dostrzec.

ŁĄCZNA
Od średniowiecza wieś Łączna przynależała do okręgu parafialnego we Wzdole. Po raz pierwszy pojawia się w źródłach w 1260 r., w dokumencie księcia Leszka Czarnego dla cystersów z Wąchocka, w którym nadaje im przywilej łowienia bobrów na rzece Kamionce, wówczas zwanej Łączna.

Miejscowość występuje w źródłach w okresie staropolskim pod nazwami Łączno, Laczna (1383 r.), in Lanczna (1422 r.), Lączna (około 1470 r.), Lanczno (1578 r.). Według językoznawców nazwa mogła oznaczać łąkę - teren porośnięty trawami, pole, pastwisko lub las nad rzeką bądź na terenie podmokłym (łęgi) lub wygięcie, krzywiznę, zakole rzeki, teren położony w zakolu bądź nad brzegiem rzeki. Inne źródła mówią, iż oznaczało to miejscowość łączącą innem większe, poprzez drogę biegnącą przez nią.

Stanowiła własność biskupstwa krakowskiego aż do przejęcia dóbr wskutek postanowień sejmu czteroletniego (1788 r.).
W XV wieku było tu 11 łanów kmiecych, sołectwo z dwoma łanami wolnymi, karczmą z dwoma polami i ogrodami. Wszyscy płacili dziesięcinę wytyczną i kanapalną na rzecz biskupstwa krakowskiego, oszacowaną na 10 grzywien. Ponadto był w osadzie młyn. Powyższe pozwala widzieć w Łącznej wieś lokowaną na prawie niemieckim najpóźniej w pierwszej połowie XV wieku.

Księga kontrybucji parafialnych diecezji krakowskiej z 1529 r. przynosi informację o czynszu płaconym z Łącznej w dwóch ratach, wysokości 5 i 10 grzywnien oraz dziesięcinie wytycznej wysokości 6 grzywien. Wieś należała wówczas do klucza bodzentyńskiego biskupstwa krakowskiego. Źródła do dziejów górnictwa i hutnictwa sytuują we wsi kuźnicę dzierżoną przez Jana Walka do 1531 r. Według rejestru poborowego z 1564 - 1565 r. z Łącznej przychodziło 7 florenów. W 1577 r. wykazano 13? łana, 3 komorników i 3 młyny. Rok później, w rejestrze poborowym powiatu sandomierskiego wykazano w Łącznej 18 kolonistów na 11 i ? łana, 5 ogrodów, 2 łany sołtysie, 6 ubogich (prawdopodobnie komorników), 14 rzemieślników i 1 młynarza, co pozwala ostrożnie szacować liczbę mieszkańców na ponad 100 osób. Duża liczba rzemieślników pozwala mieć pewność, co do stałego funkcjonowania we wsi kuźnicy. Pewne jest również, iż swój rozwój osada zawdzięczała rzemiosłu żelaznemu, jako że nie przybywało ziemi uprawnej (zbliżona ilość łanów, co w XV wieku). Ponadto miejscowa ludność w okresie staropolskim mogła znajdować zatrudnianie w nieodległych kuźnicach, Ogonowskiej i Ostojowskiej. Pierwsza z nich wymieniona w źródłach w 1611 r., była w posiadaniu kurników Ogonków, a przed 1644 rokiem przeszła w ręce szlacheckie. Istniała jeszcze w 1680 r. Druga z nich, wymieniona w 1644 r. jako dworska, w 1647 r. była w rękach szlachty Łochyńskich i Michnowiczów. W 1622 r. mieszkało w Łącznej 457 osób, w pobliskim Ogonowie 33, a w Ostojowie 17.w 1787 r. ludność Łącznej wzrosła już do 637 osób. Do rozwoju osady przyczynił się z pewnością trakt warszawsko-krakowski, poczynając od przeniesienia stolicy z Krakowa do Warszawy w 1596 r. Już w XVI wieku znana jest droga lokalna łącząca osadę z Parszowem i Wzdołem. Do początków XIX wieku Łączna znana była z bartnictwa, które podupadło wobec braku zapotrzebowania na miód i wskutek przetrzebienia okolicznych lasów wycinką drzewa na potrzeby hutnictwa żelaza. Przedsiębiorcza ludność miejscowa szybko znalazła inne zajęcie i już pod koniec wieku wieś znana była z wyrabianych tu drewnianych zabawek.

Łączna w XIX wieku zlokalizowana była w powiecie kieleckim, gminie Suchedniów i parafii Wzdół. W latach 1801 - 1804 we wsi Łączna odnotowano 125 domów, 60 mężczyzn, 10 koni i staw. Zagęszczona zabudowa koncentrowała się wzdłuż drogi do Ostojowa. Ówcześnie była to jedna z największych osad zlokalizowanych na terenie obecnego powiatu skarżyskiego. W 1827 r. należąca do rządu (przeszła na własność państwa wskutek postanowień sejmu czteroletniego), wówczas Łączna liczyła już 134 domy i 884 mieszkańców. Natomiast w części prywatnej stał 1 dom z ośmioma mieszkańcami. Administracyjnie był to również obręb leśny w samsonowskim urzędzie leśnym. W XIX wieku o Łącznej pisano: "Położona nad rzeczką Łączna, Łączniarką, Żelezianką, która pod wsią rozpoczyna swój bieg i dalej płynie ku północy pod Ogonowem, Berezowem, Suchedniowem, Rejowem, Blinem, aż wpada z prawego brzegu do Kamiennej". Inne opisy wymieniają Łączną z rzeką Żelezianką i Losieńcem. Pierwsza jest drugą nazwą samej Łącznej (obecnie rzeka Kamionka). Natomiast co do Łosieńca - mogła to być rzeczka wpadająca z lewego brzegu pod Berezowem.

Ludność okoliczna brała czynny udział w wydarzeniach powstańczych 1863 - 1864 r., m.in. w ataku na Bodzentyn, produkcji uzbrojenia powstańczego czy zaopatrywaniu obozu Langiewicza pod Wąchockiem. Pomnik na Występie upamiętnia wydarzenai z okresu powstania styczniowego opisane przez Stefana Żeromskiego w "Echach leśnych". We wsi stał kościółek. W 1920 r. ukończono budowę świątyni parafialnej pod wezwaniem św. Szymona i Judy Tadeusza. Murowany kościół na planie krzyża łacińskiego jest do dzisiaj ozdobą wsi. Łączna jest obecnie siedzibą gminy.

Na miejscowym cmentarzu znajdują się groby z 1915 r. oraz mogiły z okresu II wojny światowej. Mogiły leśne, kwatery żołnierzy oraz pomniki w Zaleziance i Klonowie przypominają o zaangażowaniu ludności miejscowej w walkę z okupantem niemieckim. W okolicznych lasach działaly oddziały "Ponurego", "Szarego" i "Nurta". Po wojnie rozwinął się tu przemysł drzewny, hutnictwo szkła oraz pozyskiwanie piaskowca kwarcytycznego (Bukowa Góra) z jednego z największych czynnych kamieniołomów "Bukowa Góra". Obecnie coraz częściej Łączna kojarzy się z usługami turystycznymi.

HISTORIA ŁĄCZNEJ I OKOLIC

Łączna, jako nazwa własna po raz pierwszy wymieniona została w dokumencie Leszka Czarnego z roku 1260, na mocy którego cystersi wąchoccy uzyskali prawo połowu bobrów na rzece Łącznej i rzece Kamiennej. Najstarsza pisana wzmianka o Łącznej pochodzi z roku 1383. Znajduje się w dokumencie wystawioną przez kancelarię katedry Świętego Wacława w Krakowie. Funkcję biskupa krakowskiego sprawował wówczas Jan Redlica. Najwcześniej z terenu dzisiejszej gminy wzmiankowana jest „Cziruona Góra", czyli obecna Czerwona Górka - w roku 1328. Nie jest to jednak zapewne data powstania samej miejscowości, ale nie zachowały się materiały historyczne, które pozwoliłyby precyzyjnie określić datę jej lokowania. Było to zapewne związane z kolonizacją prowadzoną na tym terenie przez biskupów krakowskich. Procesy te zapoczątkowane zostały w II połowie XIV wieku przez biskupa Bodzantę, a kontynuowane przez Floriana z Mokrska, Jana Redlicę, Piotra Wysza, Wojciecha Jastrzębca, a przede wszystkim Zbigniewa Oleśnickiego. Rozwój osadnictwa w okolicach Łącznej przyspieszyło powstanie traktu warszawsko - krakowskiego, którego znaczenie bardzo wzrosło po przeniesieniu w 1569 roku stolicy z Krakowa do Warszawy. Przez cały okres od XV do XVIII wieku miejscowość znajdowała się w województwie sandomierskim. W życiu gospodarczym miejscowości znaczącą rolę odgrywać musiało także bartnictwo. Dokument kapituły krakowskiej z 1644 roku wymienia siedmiu z nich z Łącznej: Pliasza, Wałek Kyzek, Mikołaj Januszek, Mateusz Grzybowski -, Sobek Janeczek, Jan Patyczek, Stanisław Kyzek. Jednak podstawą bytu mieszkańców tych ziem było rolnictwo. W produkcji roślinnej dominowała uprawa zbóż; pszenica, żyto, owies, jęczmień. Uzupełniającą rolę pełniła uprawa grochu, lnu, konopi, tatarki. W Łącznej znajdował się także folwark oraz browar. Od roku 1795 (po III rozbiorze Polski) tereny Łącznej na okres do 1809 roku znalazły się w zaborze austriackim. Następnie weszły w skład Księstwa Warszawskiego (do 1815 roku), a później Królestwa Polskiego. W 1827 roku wieś Łączna podzielona była na część rządową i część prywatną. Część rządową zamieszkiwało 884 mieszkańców i znajdowały się w niej 134 dymy (domy) mieszkalne. W części prywatnej był l dym i 8 mieszkańców. Pierwsza połowa XIX wieku to zanik tradycji hutniczych i górniczych w tym rejonie i bartnictwa. Ogromne znaczenie dla rozwoju Łącznej i okolicy miała budowa w latach 1820-1836 traktu warszawskiego. W 1846 roku powstały karczmy w Łącznej i Występie. W 1864r. w Występie istniała również Stajnia, zajezdnia i zajazd. Pod koniec XIX wieku niemal obok siebie istniały trzy karczmy: Pocieszka w Łącznej oraz w Goździe i Występie. Zmianie ulega również układ pierwotny wsi ukształtowany podczas średniowiecznej lokacji. Stało się tak w wyniku przeprowadzonej w II połowie XIX wieku akcji „urządzania wsi". Wyznaczone wówczas jednostki osadnicze miały charakter tzw. rzędówek. Wielodrożna wieś Łączna, w wyniku „urządzania", podzielona została na kilka miejscowości, które z czasem stały się odrębnymi wsiami (Kamionki, Czerwona Górka, Podzagnańszcze, Stawik, Jaśle). Nie mniej ważne dla Łącznej było wybudowanie w latach 1884-1885 kolei na trasie Dęblin - Radom - Skarżysko - Kielce - Dąbrowa Górnicza. Po roku 1867 Łączna znalazła się w Guberni Kieleckiej, powiecie kieleckim i gminie Suchedniów. Od końca lat 80-tych XIX wieku datują się początki szkolnictwa w Łącznej, zaś w latach 1905-1906 dzieci ze szkoły elementarnej bojkotowały nauczanie języka rosyjskiego. W 1913 powstała parafia w Łącznej, rok wcześniej rozpoczęto budowę kościoła, którego budowę zakończono w 1920 roku. Pod odzyskaniu niepodległości w 1918 roku Łączna weszła w skład województwa i powiatu kieleckiego. Dwudziestolecie międzywojenne to także okres rozwoju życia społeczno -kulturalnego osady. W 1927 roku powstaje jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej. Inspiratorem życia kulturalnego była również miejscowa szkoła. Organizowała m.in. obchody rocznic państwowych i niepodległościowych, przedstawienia teatralne, zajęcia sportowe. Działało w niej szereg organizacji: Związek Harcerstwa Polskiego, Towarzystwo Opiek na Zwierzętami, Koło Byłych Wychowanków, Szkolna Kasa Oszczędności, Szkolne Koło Ligi Morskiej, chór. Lata 1918-1939 to także rozwój gospodarczy osady. Powstał tartak, spółdzielnia spożywców „Rolnik’’ drobne zakłady handlowe i rzemieślnicze. 3 września 1939 roku atakiem niemieckiego lotnictwa a stację kolejową w Łącznej dociera tutaj II wojna światowa.

POWSTANIE GMINY

Gmina Łączna należy do jednych z najmłodszych jednostek samorządu terytorialnego w województwie świętokrzyskim. Powstała z dniem l stycznia 1995 roku na mocy decyzji ówczesnego premiera Waldemara Pawlaka. Nastąpiło to w wyniku podziału dotychczasowej gminy Suchedniów. Tradycje funkcjonowania odrębnej administracji na tym terenie istniały od lat powojennych do lat 1973-1975. Wówczas to wprowadzono dwustopniowy podział administracyjny Państwa na województwa i gminy. Na szczeblu lokalnym zlikwidowano gromady i zmniejszono liczbę gmin. Teren Łącznej i okolicznych wsi włączono do gminy Suchedniów. W marcu 1995 roku przeprowadzone zostały pierwsze w historii Łącznej samorządowe. Pierwsza sesja nowo wybranej Rady Gminy odbyła się 14 marca 1995 roku w świetlicy Kopalni i Zakładu Wzbogacania Kwarcytu ,,Bukowa Góra". Rada Gminy, spośród osiemnastu radnych, na swego przewodniczącego wybrała Zofię Chrzęszczyk, emerytowaną nauczycielkę Szkoły Podstawowej w Łącznej. Wójtem Gminy na tej samej sesji wybrany został Andrzej Ślusarczyk, wcześniej będący zastępcą burmistrza Suchedniowa.

I na koniec kilka ciekawostek o miejscowościach
DULĘBA

Na początku XIX wieku osada w pobliżu wsi Ostojów znana, jako Dulęba Młyn, z jednym domem. Istniał tu w pierwszej połowie XIX wieku młyn wodny zbożowy o drewnianej konstrukcji szkieletowej z napędem (do 1920 r. na koło podsiębierne, później na turbinę) wzniesiony na rzece Kamionce. Przemiał wykonywany był na jedno złożenie kamieni młyńskich.

GÓZD

Wieś Gózd na początku XIX wieku liczyła 30 domów. Kilka metrów od szkoły pod trasą krajową "7" znajduje się przepust wodny wybudowany w XIX wieku przy pierwotnym wytaczaniu drogi Warszawa-Kraków. Przy wylocie otwory są zwężone poprzez betonowe kręgi. W środku przepustu widać konstrukcję z miejscowych bloków piaskowca. Przepust pierwotnie przy węższej drodze służył zarówno, jako odprowadzenie wody i szlak przeprowadzania zwierząt gospodarskich pod nasypem drogi. Na obszarze miejscowości Łączna, gdzie trasa musiała być posadowiona na nasypach zachowało się kilka takich przepustów - w części wejściowej przebudowane

KLONÓW

Ta bogata w zasoby przyrodnicze I tradycje historyczne wieś jest jedną z najwyżej położonych w województwie świętokrzyskim. Na początku XIX wieku wieś liczyła 18 domów. Znajduje się tu pomnik pomordowanych podczas II wojny światowej 16 mieszkańców wsi. Natomiast na szczycie Bukowej Góry na małej leśnej polanie usytuowana jest kapliczka upamiętniająca mogiłę żołnierza napoleońskiego (z 1812 r.). W granicach wsi na obszarze leśnictwa Barcza zarejestrowano, jako pomnik przyrody grupę drzew - dwa modrzewie polskie o wymiarach: obwód w pierśnicy ok. 3,5 i ok. 3 m oraz wysokość ponad 23 metry. Modrzewie znajdują się przy starym trakcie zwanym "Biała Droga" - aktualnie droga szutrowa. W granicach wsi Klonów, na północnym zboczu Góry Bukowej (482,5 m n.p.m.), około 400 m na północny zachód od szczytu znajduje się wychodnia dolnodewońskich piaskowców zarejestrowanych, jako pomnik przyrody. Skałki przebiegają pasem długości ok. 80 m i szerokości 20-40 m, osiągając miejscami wysokość do 5 m.

WÓJT GMINY ŁĄCZNA - WOJCIECH FĄFARA

Do zakresu zadań Wójta Gminy należy w szczególności:

1. Reprezentowanie Urzędu na zewnątrz,
2. Prowadzenie bieżących spraw Gminy,
3. Podejmowanie czynności w sprawach z zakresu prawa pracy i wyznaczanie innych osób do podejmowania tych czynności,
4. Wykonywanie uprawnień zwierzchnika służbowego wobec wszystkich pracowników Urzędu,
5. Zapewnianie przestrzegania prawa przez wszystkie komórki organizacyjne Urzędu oraz jego pracowników,
6. Okresowe zwoływanie narad z udziałem kierowników poszczególnych jednostek organizacyjnych w celu uzgadniania i ich współdziałania i realizacji zadań,
7. Koordynowanie działalności komórek organizacyjnych Urzędu oraz organizowanie ich współpracy,
8. Rozstrzyganie sporów pomiędzy poszczególnymi komórkami organizacyjnymi w szczególności dotyczącymi podziału zadań,
9. Udzielanie odpowiedzi na interpelacje i zapytania radnych, o ile Statut Gminy nie stanowi inaczej,
10. Czuwanie nad tokiem i terminowością wykonywania zadań Urzędu,
11. Przyjmowanie ustnych oświadczeń woli spadkodawcy,
12. Upoważnianie kierowników Wydziałów lub innych pracowników Urzędu do wydawania w jego imieniu decyzji administracyjnych w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej,
13. Przyjmowanie oświadczeń majątkowych od pracowników samorządowych upoważnionych przez Wójta do wydawania w jego imieniu decyzji administracyjnych,
14. Ogólny nadzór nad prawidłowym wykonywaniem przez pracowników Urzędu czynności kancelaryjnych,
15. Wydawanie zarządzeń w sprawach organizacyjnych i porządkowych, ustalanie organizacji pracy ukierunkowanej na sprawne funkcjonowanie Urzędu,
16. Przygotowywanie projektu budżetu,
17. Współpraca z Radą, jej komisjami i organami jednostek pomocniczych w zakresie swego działania, przygotowywanie projektów uchwał Rady, wykonywanie budżetu, gospodarowanie mieniem komunalnym, wykonywanie uchwał Rady, przedkładanie Wojewodzie i Regionalnej Izbie Obrachunkowej uchwał podjętych przez Radę oraz składanie Radzie sprawozdania ze swojej działalności,
18. Sprawowanie ogólnego kierownictwa i nadzoru nad realizacją zadań obronnych wykonywanych przez Urząd i podległe jednostki organizacyjne,
19. Sprawowanie funkcji Szefem Obrony Cywilnej Gminy i Kierownikiem Gminnego Zespołu Zarządzania Kryzysowego,
20. Sprawowanie funkcji Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego,
21. Wykonywanie innych zadań zastrzeżonych dla Wójta przez przepisy prawa i Regulamin oraz uchwały Rady.
22. Wójtowi przysługuje wyłączne prawo:
    - zaciągania zobowiązań mających pokrycie w ustalonych w uchwale budżetowej kwotach wydatków w ramach upoważnień udzielonych przez Radę,
    - dokonywania wydatków budżetowych,
    - dysponowania rezerwami budżetu Gminy,
    - ogłaszania przetargów.
23. W razie nieobecności Wójta w pracy zastępuje go Zastępca.
24. Czynności z zakresu prawa pracy wobec Wójta związane z nawiązaniem i rozwiązaniem stosunku pracy wykonuje Przewodniczący Rady Gminy. Wynagrodzenie Wójta ustala Rada Gminy w drodze uchwały. Pozostałe czynności wobec Wójta wykonuje Zastepca.

ZASTĘPCA WÓJTA GMINY ŁĄCZNA - KRZYSZTOF PASTUSZKA

Wójt Gminy upoważnia Zastępcę Wójta Gminy do :

1. Załatwiania w imieniu Wójta Gminy Łączna indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej, w tym do wydawania decyzji administracyjnych, postanowień, zaświadczeń, a także do poświadczania zgodności odpisów dokumentów przedstawionych przez stronę na potrzeby prowadzonych postępowań z oryginałem;
2. Podpisywania decyzji administracyjnych, postanowień, zaświadczeń i innych pism oraz przesyłanie za pomocą środków komunikacji elektronicznej,
3. Potwierdzania za zgodność z oryginałem kopii dokumentów wydawanych przez Urząd Gminy Łączna i przekazywanych do innych podmiotów;
4. Wykonywania wszystkich czynności z zakresu realizacji dostępu do informacji publicznej, w tym: wydawania decyzji o odmowie dostępu do informacji publicznej oraz umorzenia postępowania o udostępnienie informacji publicznej oraz podpisywania odpowiedzi na wnioski o udzielenie informacji publicznej i wszelkiej korespondencji związanej z ustawą o dostępnie do informacji publicznej;
5. Dysponowania środkami finansowymi budżetu gminy, podpisywania czeków gotówkowych;
6. Zatwierdzania dokumentów finansowo- księgowych do wypłaty, w tym list płac;
7. Zatwierdzania do wypłaty delegacji służbowych pracowników,
8. Zatwierdzania do wypłaty list wypłat z ZFŚŚ;
9. Zatwierdzania arkuszy organizacyjnych szkół;
10. Podpisywania „Polecenia wyjazdu służbowego” pracowników, w tym wobec Wójta Gminy, Sekretarza Gminy oraz Skarbnika Gminy Łączna;
11. Poświadczania autentyczności podpisów pracowników;
12. Podpisywania korespondencji związanej z oświadczeniami majątkowymi składanymi do Wójta Gminy Łączna przez osoby obowiązane do złożenia oświadczeń o swoim stanie majątkowym.

W przypadku nieobecności Wójta Zastępca Wójta Gminy Łączna upoważniony jest do prowadzenia w imieniu Wójta następujących spraw:

1. Kierowania bieżącą pracą Urzędu Gminy Łączna;
2. Przyjmowania obywateli w sprawie skarg i wniosków dotyczących pracy Urzędu Gminy;
3. Podpisywania wszelkiej korespondencji, pism, dokumentów do ZUS, GUS i Urzędu Skarbowego, przelewów, faktur i innych dokumentów finansowo-księgowych.

SEKRETARZ GMINY ŁĄCZNA - EWA WAWRZEŃCZYK

Zakres obowiązków i uprawnień Sekretarza Gminy Łączna określa ustawa o samorządzie gminnym, Statut Gminy, Regulamin Organizacyjny Urzędu Gminy Łączna.
Do jego zadań należy w szczególności:

1. Opracowywanie projektów zmian Regulaminu,
2. Opracowywanie projektów podziału Wydziałów na stanowiska pracy,
3. Opracowywanie zakresów czynności na stanowiskach pracy,
4. Kierowanie pracą Wydziału Organizacyjno – Obywatelskiego,
5. Nadzór nad organizacją pracy w Urzędzie oraz prowadzenie spraw związanych z doskonaleniem kadr,
6. Przedkładanie Wójtowi propozycji dotyczących usprawnienia pracy Urzędu,
7. Wykonywanie funkcji zwierzchnika służbowego wobec pracowników bezpośrednio mu podległych,
8. Koordynacja i nadzór nad pracami remontowymi w Urzędzie i zakupem środków trwałych,
9. Koordynacja i organizacja spraw związanych z wyborami i spisami,
10. Koordynowanie realizacji zadań obronnych wynikających ze szczególnych regulacji prawnych przez wydziały i samodzielne stanowiska pracy
11. Wykonywanie innych zadań na polecenie lub z upoważnienia Wójta.
12. Organizacja pracy Urzędu i koordynowanie działań podejmowanych przez poszczególne komórki organizacyjne
13. Organizowanie współdziałania z jednostkami organizacyjnymi gminy oraz sołectwami
14. Nadzorowanie przestrzegania zasady rzetelnego i terminowego załatwiania spraw mieszkańców
15. Zapewnienie obsługi prawnej Urzędu
16. Wydawanie wszelkich wymaganych zaświadczeń i poświadczeń urzędowych
17. Bezpieczeństwo i higiena w placówkach oświatowych
18. Interwencje w sprawach, w których naruszane jest prawo oświatowe
19. Prowadzenie sprawozdawczości zbiorczej GUS, MEN

OCHOTNICZA STRAŻ POŻARNA W ŁĄCZNEJ

KAMIONKI 60.

26-140 ŁĄCZNA

powiat skarżyski

województwo świętokrzyskie

adres e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Regon : 292389780

KRS : 00 00 013 663

Konto : BS Suchedniów  Nr 03 8520 0007 2003 0000 0143 0001

   Zarząd:

   - Marek Odelski - Prezes
   - Michał Piwowar - Wiceprezes-Naczelnik
   - Przemysław Kłys - Z-ca Naczelnika
   - Jan Nowak - Wiceprezes-Skarbnik
   - Mirosław Kopytek - Sekretarz – Kronikarz
   - Piotr Mirowski - Gospodarz
   - Karol Jabłoński - Członek

  Komisja Rewizyjna:

   - Krzysztof Ziomkiewicz - Przewodniczący
   - Artur Dankowski - Wiceprzewodniczący
   - Mieczysław Adamiec - Członek

  Delegaci na Zjazd Oddziału Powiatowego ZOSP RP:

   - Marek Odelski
   - Rafał Smulczyński
   - Artur Dankowski